15 χρόνια υπάλληλοι και τους πέταξαν στο
δρόμο – Η διαμαρτυρία για τις φρουταγορές που δεν πρόβαλαν οι άλλοι
i-eidisi.com
Είναι η 6η στη σειρά διαμαρτυρία εργαζόμενων στις φρουταγορές
“Πρίνος”, η οποία δεν προβλήθηκε από την πλειοψηφία των ΜΜΕ. Εδώ και 5 μήνες οι
απολύσεις των εργαζομένων στις φρουταγορές Πρίνος, είναι συνεχείς, ενώ σε μία
άλλη μερίδα υπαλλήλων δεν καταβλήθηκαν τα δεδουλευμένα τους. Το ιδιοκτησιακό
καθεστώς των φρουταγορών έχουν αλλάξει από το 2006, και η διαχείριση πέρασε στα
χέρια δύο εταιρειών, “Pro Market” και “Πρίνος”.
Μεταξύ
των δύο συμβουλίων -υπεύθυνα για την λειτουργία των φρουταγορών, προέκυψαν
διαφορές με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στα δικαστήρια, ενώ το κόστος της διαμάχης
άρχισε να μετατατοπίζεται στους ώμους των εργαζομένων. Μερίδα υπαλλήλων των
φρουταγορών βρέθηκαν στο δρόμο, κάποιοι από αυτούς έχοντας 10 και 15 χρόνια
στην πλάτη τους, χωρίς να τους καταβληθούν αποζημιώσεις, με βάση τις πρόνοιες
τις εργασιακής νομοθεσίας.
Επιπλέον
μερίδα εργαζομένων, αναμένει να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα της από τον
Οκτώβριο του 2015. Μάλιστα υπάλληλος της εταιρείας, έλαβε ειδοποίηση για
απόλυση, μέσω δικαστικού κλητήρα, ενώ βρισκόταν σε άδεια ασθενείας. Στους
δρόμους βρέθηκαν 20 περίπου νυν και πρώην υπάλληλοι των φρουταγορών “Πρίνος”,
κάποιοι απλήρωτοι και άλλοι απολυμένοι, οι οποίοι διεκδικούν τα δεδουλευμένα
τους. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν, ενώ η διαφορά τους θα οδηγηθεί στο
εργατικό δικαστήριο.
Στο
μεταξύ η κατάσταση αυτή επηρεάζει αλυσιδωτά και μια σειρά από συνεργάτες και
προμηθευτές της λαχαναγοράς, οι οποίοι μένουν απλήρωτοι λόγω καταστάσεων, το
θέμα όμως αυτό το επεξεργάζεται η ιστοσελίδα μας και θα επανέλθει πολύ σύντομα
με στοιχεία.
Στην 100ή θέση η Κύπρος στην ισότητα των φύλων
Επτά στις δέκα
εργαζόμενες θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στο Δημόσιο
Λευκωσία: Μακρά
και δύσκολη παραμένει η πορεία επίτευξης της ισότητας στην κυπριακή κοινωνία.
Οι επιδόσεις της Κύπρου είναι αποκαρδιωτικές, παρά τα μικρά βήματα προόδου που
σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια. Η χώρα μας καταλαμβάνει την 100ή θέση στη
γενική κατάταξη στον τομέα της ισότητας, σε σύνολο 145 χωρών. Θέση που ασφαλώς
δεν περιποιεί τιμήν. Στη θέση αυτή κατατάσσεται από το Παγκόσμιο Οικονομικό
Φόρουμ (έκθεση Νοέμβριος 2015), που αξιολογεί τις εθνικές επιδόσεις των χωρών
στο κεφάλαιο της ισότητας και της συμμετοχής του γυναικείου δυναμικού στην
οικονομία. Οι επιδόσεις της Κύπρου στους επιμέρους δείκτες καταδεικνύουν το
μεγάλο έλλειμμα στο κεφάλαιο της ισότητας των φύλων. Η εικόνα έχει ως
ακολούθως: - κατέχει την 88η θέση στον τομέα της οικονομίας, - το 66% των
γυναικών συμμετέχει στο εργατικό δυναμικό, - βρίσκεται στην 73η θέση στον τομέα
της υγείας, - κατατάσσεται στην 124η θέση στην πολιτική, - σαφώς καλύτερη είναι
η επίδοση στην εκπαίδευση, η Κύπρος κατέχει την 41η θέση. Πόσο ανοίγει η
μισθολογική ψαλίδα Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών αποτελεί
παγκόσμιο πρόβλημα και μια από τις εντονότερες διακρίσεις που βαραίνει την
εργαζόμενη. Διαχρονικά το χάσμα μισθών στην Κύπρο ήταν κατά πολύ πιο πάνω από
τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, ο μέσος όρος κυμαίνεται στο 16,2%. Το 1994 οι
εργαζόμενες στην Κύπρο κατά μέσο όρο λάμβαναν κατά 33% χαμηλότερους μισθούς από
τους άνδρες εργαζόμενους. Το 2005 η ψαλίδα μειώθηκε στο 25% και το 2010 στο
21%. Το 2013 σημειώθηκε περαιτέρω υποχώρηση στο 15,8% (τελευταία στοιχεία
Στατιστικής Υπηρεσίας). Ως αποτέλεσμα της μισθολογικής ανισότητας των φύλων, η
εργαζόμενη καθ’ όλη τη διάρκεια του εργασιακού της βίου υποαμείβεται κατά
εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Στην Κύπρο δεν έγιναν επιστημονικές μελέτες επί του
θέματος, σύμφωνα όμως, με έρευνα στην Αμερική, η απώλεια κυμαίνεται μεταξύ
€200.000-300.000. Συνακόλουθα, η μισθολογική ανισότητα αντανακλάται και στις
συντάξεις που λαμβάνει μια δικαιούχα στην Κύπρο. Η διαφορά στις συντάξεις
γυναικών-ανδρών ανέρχεται στο 35,2% στα άτομα άνω των 65 ετών (2013). Ο μέσος
όρος διαφοράς επί των συντάξεων στα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ ήταν 38,5% (Έκθεση για
την ισότητα γυναικών και ανδρών, με έτος αναφορά το 2012, από την Ευρωπαϊκή
Επιτροπή, που κυκλοφόρησε το 2014). Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης οι
δείκτες ισότητας προφανώς έχουν επιδεινωθεί. Η εργαζόμενη είναι η πρώτη που
πληρώνει το τίμημα της οικονομικής δυσπραγίας (μείωση της γυναικείας
απασχόλησης, αύξηση της μερικής απασχόλησης, αύξηση της ανεργίας κ.λπ.).
Νεότερα επιστημονικά στοιχεία ως προς διαφοροποίηση της μισθολογικής ανισότητας
δεν υπάρχουν. Αλλά μια λογική υπόθεση είναι ότι αν έχει σμικρυνθεί περαιτέρω το
άνοιγμα, προφανώς αυτό είναι αποτέλεσμα της μείωσης των μισθών των ανδρών και
όχι της αύξησης της μισθοδοσίας των γυναικών. Επτά στις δέκα γυναίκες θύματα
παρενόχλησης Υπάρχουν και άλλες διακρίσεις ανισότητας που πλήττουν το γυναικείο
φύλο. Η σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία παραμένει ζήτημα ταμπού, κρυμμένο
κάτω από το χαλί παρά την έκτασή του. Τα στοιχεία σοκάρουν: - επτά στις δέκα
εργαζόμενες στο δημόσιο είναι θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης, - τρεις στους
δέκα άνδρες είναι θύματα παρενόχλησης, - ακόμη χειρότερα στον ιδιωτικό τομέα,
εννέα στις δέκα γυναίκες υφίστανται σεξουαλική παρενόχληση και ένας στους δέκα
άνδρες (έρευνα της Επιτροπής Ισότητας των Φύλων στην Απασχόληση και στην
Επαγγελματική Εκπαίδευση). Τα θύματα κατά κανόνα δεν προβαίνουν σε καταγγελίες,
κυρίως οι άνδρες, για ευνόητους λόγους. Στην περίπτωση των γυναικών θυμάτων,
κατά καιρούς, υποβλήθηκαν μερικές καταγγελίες, που στο τέλος αποσύρθηκαν, με
εξαίρεση κάποιες που πήραν το δρόμο της Δικαιοσύνης. Επαγγελματικός σεξισμός
και στερεότυπα Ο επαγγελματικός σεξισμός είναι άλλη μια φυλετική διάκριση, ένα
πρόβλημα που παραμένει στο περιθώριο. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα ο
επαγγελματικός σεξισμός ήρθε στο προσκήνιο με δύο περιστατικά που σημειώθηκαν
στη Βουλή, με πρωταγωνιστές δύο βουλευτές του ΔΗΣΥ και τις ενέργειές τους σε
βάρος της βουλευτού Ειρήνης Χαραλαμπίδου. Το στίγμα του σεξισμού έδωσε η
υπουργός Εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου, αναφέροντας ότι «αποτελεί έμπρακτη
συνέπεια των προκαταλήψεων φύλου και συνιστά διάκριση, βασισμένη στο φύλο και
στον σεξουαλικό προσανατολισμό, στοιχεία που διαμορφώνουν στερεότυπα για το
κάθε φύλο, δημιουργώντας γενικευμένες αντιλήψεις ως προς το τι αντιπροσωπεύει και
πώς συμπεριφέρεται ο άνδρας και η γυναίκα, δημιουργώντας την εικόνα της
“αρρενωπότητας” και της “θηλυκότητας”, με τη γυναίκα να παρουσιάζεται
υποδεέστερη σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής». Η υπουργός Εργασίας
μιλούσε από το βήμα ημερίδας με θέμα τον σεξισμό, που πραγματοποιήθηκε πριν
μερικές ημέρες, σημειώνοντας ότι «για να αλλάξουν οι παγιωμένες αντιλήψεις και
τα αρνητικά στερεότυπα απαιτούνται δραστικές παρεμβάσεις». Στην εν λόγω
ημερίδα, η Άννα Πηλαβάκη, επιστημονική συνεργάτιδα της Επιτροπής Ισότητας των
Φύλων στην Απασχόληση και στην Επαγγελματική Εκπαίδευση, αναφέρθηκε στον
επαγγελματικό σεξισμό και στις πρακτικές που εισάγουν διακρίσεις και ενέργειες
με βάση το φύλο. Η κ. Πηλαβάκη παρέθεσε παραδείγματα αναφορικά με την εκδήλωση
του επαγγελματικού σεξισμού, εστιάζοντας στην τυποποίηση επαγγελμάτων, με τις
εργαζόμενες να συγκεντρώνονται στα παραδοσιακά επαγγέλματα, που συχνά
βρίσκονται στις χαμηλότερες βαθμίδες της μισθοδοσίας (πωλήτριες, γραμματειακό
προσωπικό κ.λπ.). Κατά κανόνα, είπε, συγκεντρώνονται σε επαγγελματικές
κατηγορίες που αποτελούν προέκταση του οικογενειακού τους ρόλου, δηλαδή
σχετίζονται με την παροχή φροντίδας και υπηρεσιών. Ο σεξισμός, σημείωσε η κ.
Πηλαβάκη, εμφανίζεται και στον αναπαραγωγικό ρόλο της γυναίκας, η οποία συχνά πληρώνει
βαρύ το τίμημα της μητρότητας, ακόμη και με παράνομη απόλυση. Η ομιλούσα
ανέφερε πως όταν μια υποψήφια συμμετέχει σε συνέντευξη προς διεκδίκηση θέσης,
εργοδότες ερωτούν για την οικογενειακή κατάστασή της και αν σκοπεύει να
τεκνοποιήσει. «Αυτές, όμως, οι ερωτήσεις δεν απευθύνονται σε έναν άνδρα
υποψήφιο, διότι στην αντίληψη της κοινωνίας και του εργοδότη παραμένει το
στερεότυπο ότι η οικογένεια είναι σχεδόν αποκλειστική ευθύνη και υποχρέωση της
γυναίκας». Γράφει: Αντωνία Λαμπράκη - See more at: http://www.philenews.com/el-gr/oikonomia-kypros/146/301446/epta-stis-deka-ergazomenes-thymata-sexoualikis-parenochlisis-sto-dimosio#sthash.j6y644uW.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου