Στην έκθεση του
Γενικού Διευθυντή της ΔΟΕ με τίτλο «Νέα
εποχή, της κοινωνικής δικαιοσύνης»
επισημαίνεται ότι ο κόσμος χρειάζεται
μια νέα εποχή, της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Προτάσσεται ότι το σύνολο των οικονομικών,
κοινωνικών και περιβαλλοντολογικών
επιλογών και προτεραιοτήτων που
επικράτησαν ως πολιτικές επιλογές τα
τελευταία 30 χρόνια, πρέπει να αλλάξουν.
Η Έκθεση
επισημαίνει ότι η συνεχιζόμενη ένταση
των ανισοτήτων στην κοινωνία και
ανισομέρεια της ανάπτυξης δεν μπορούν
να είναι παράγοντες σταθερότητας, ούτε
κοινωνικής ούτε οικονομικής. Οι
εισοδηματικές ανισότητες έχουν ενταθεί
στις περισσότερες χώρες, με τα εισοδήματα
που είναι πολύ ψηλά να ξεφεύγουν από τα
μεσαία εισοδήματα.
Στις ανεπτυγμένες
οικονομίες η εισοδηματική ανισότητα
έχει εξελιχτεί σε ανισότητα κατανομής
πλούτου. Τέλος συνάγεται ότι υπάρχει
άμεση σχέση μεταξύ των ανισοτήτων που
υπάρχουν σε μια χώρα και της αστάθειας
της οικονομίας τους. Η παρούσα παγκόσμια
κρίση είχε ως συνέπεια την ένταση των
ανισοτήτων, την στασιμότητα των διάμεσων
μισθών κτλ.
Τα πιο πάνω
επιχειρήματα στηρίζονται στα ευρήματα
της Έκθεσης.
- Από το 1980, κατά μέσο όρο συμβαίνει οικονομική κρίση κάθε 3 χρόνια. Παίρνει περίπου 2 χρόνια για να ξεπεραστεί και 5 χρόνια για να επανέλθει η απασχόληση στα επίπεδα πριν την κρίση. Στο μεταξύ θα έχει μεσολαβήσει μια νέα κρίση
- Παγκοσμίως επικρατούν εισοδηματικές ανισότητες. Το 80% του πληθυσμού μοιράζεται το 30% του παγκόσμιου πλούτου. Το υπόλοιπο 70% του παγκόσμιου πλούτου κατανέμεται στο 20% του πληθυσμού. Οι 61 εκατ. πιο πλούσιο άνθρωποι (περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού) έχει εισόδημα ίσο με τα 3,5 δισεκατ. πιο φτωχούς ανθρώπους που είναι το 56 % του παγκόσμιου πληθυσμού. Εάν ο κόσμος ήταν μια χώρα, θα ήταν σίγουρα ανάμεσα στις χώρες με τις μεγαλύτερες ανισότητες.
- Στις ΗΠΑ, μεταξύ 1976 και 2007 ο πλούτος που καταλήγει στο 0,1% του πληθυσμού εξαπλασιάστηκε, από 2,3% ανέβηκε στο 12,6%
- Επιπρόσθετα, υπολογίζεται ότι το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει καμιά πρόσβαση σε βασική κοινωνική προστασία
- Παγκοσμίως, το χάσμα αμοιβών μεταξύ αντρών και γυναικών δεν μειώνεται (ή μειώνεται ανεπαίσθητα). Με τις καλύτερες προβλέψεις θα χρειαστούν τουλάχιστον 75 χρόνια για να εκμηδενιστεί το χάσμα.
- Το 2005 η απόλυτη φτώχεια στον κόσμο (κάτω από 1,25 δολάρια/ημέρα) ήταν 1,4 δις. Το 1990 ήταν 1,8 δις. Υπολογίζεται ότι ούτε σε 90 χρόνια δεν θα επιτευχθεί να υπάρξει ένας κόσμος χωρίς απόλυτη φτώχεια. Το 2008 είχαμε 215 εκ παιδιά σε εργασία, τα μισά σε ανθυγιεινά επαγγέλματα. 12 εκ. εξαναγκάζονται σε εργασία.
- Όπως συνάγεται από τα επίσημα στοιχεία, περισσότεροι από 205 εκ. άνθρωποι ήταν άνεργοι το 2010. Αν προστεθούν εκείνοι που υποαπασχολούνται και αυτοί που απογοητεύτηκαν και σταμάτησαν να ζητούν εργασία, ξεπερνούν τα 450 εκ. Σημειώνεται ότι η ανεργία στους νέους είναι 2,5 φορές μεγαλύτερη.
- Από τα 3 δις ανθρώπων που βρίσκονται σήμερα σε εργασία, οι μισοί είναι με τον ένα ή άλλο τρόπο αυτοεργοδοτούμενοι, η καταπληκτική πλειοψηφία όχι από επιλογή τους αλλά από ανάγκη.
- Στην Ε.Ε των 25 το 2009 μόνο όσοι δούλευαν με προσωρινό συμβόλαιο ξεπερνούν το 22%. Από αυτούς το 72,5%, ηλικίας από 25-49, δουλεύει με αυτή την μορφή εργασίας χωρίς την θέληση του.
- Την ίδια ώρα, η παραγωγικότητα της εργασίας στις ανεπτυγμένες χώρες, αυξήθηκε με διπλάσιο ρυθμό από την αύξηση στους μισθούς την δεκαετία που πέρασε. Η ίδια εικόνα παρατηρείται και στις 16 από τις 21 αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτό σημαίνει συρρίκνωση του μεριδίου των μισθών στο συνολικό εισόδημα που παράγεται και μείωση της παγκόσμιας ζήτησης.
- Την ίδια στιγμή, οι επενδύσεις παγκοσμίως ως ποσοστό του ΑΕΠ έχουν μειωθεί περισσότερο από 2% τα τελευταία 10-15 χρόνια. Με άλλα λόγια τα αυξανόμενα κέρδη δεν απόφεραν μεγαλύτερες επενδύσεις.
apo PEO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου