Κοινωνικό έγκλημα η αγορά υπηρεσιών από εργαζόμενους

Dialogos.com.cyΟικονομία

14/08/2016 - 12:00 pm

9410

Φωτογραφία: Φίλιππος Χρίστου

• Ενας εργαζόμενος που αμείβεται με 600 ευρώ αναγκάζεται να καταβάλλει τις εισφορές στις κοινωνικές ασφαλίσεις!

• Χρειάζεται ξεκάθαρη νομική ρύθμιση για το τι είναι μίσθωση υπηρεσιών και σε τι διαφέρει από τη μισθωτή εργασία, τονίζουν οι συντεχνίες

• Πρώτη διδάξασα του φαινομένου που αναπτύσσεται ραγδαία είναι η κυβέρνηση, η οποία μετέτρεψε 2.000 καθηγητές από εργοδοτούμενους σε αυτοεργοδοτούμενους

Της Αθηνάς Ξενοφώντος

Σε μάστιγα εξελίσσεται το φαινόμενο της αγοράς υπηρεσιών στον τόπο μας, το οποίο είναι ένα κοινωνικό έγκλημα, αφού χιλιάδες εργαζόμενοι «βαφτίζονται» από τους εργοδότες ως αυτοεργοδοτούμενοι και γίνονται αντικείμενο ευρείας εκμετάλλευσης.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία έξαρση στη χρήση του φαινομένου, με αποτέλεσμα οι εργοδότες να απαλλάσσονται από το κόστος των εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων αλλά και από άλλα ωφελήματα που έχει ένας μισθωτός. Με αυτή τη μέθοδο φορτώνεται το κόστος στον εργαζόμενο, ο οποίος λόγω της υψηλής ανεργίας και στην προσπάθειά του να έχει μια εργασία, αποδέχεται τους όρους της εργοδοσίας, έστω και με το μηδαμινό μισθό που λαμβάνει.

Δυστυχώς, όπως επισημαίνουν στην εφημερίδα μας οι εκπρόσωποι των συντεχνιών ΠΕΟ, ΣΕΚ και ΔΕΟΚ, η πρώτη διδάξασα αυτής της απαράδεκτης πρακτικής είναι η κυβέρνηση, η οποία έχει προβεί σε χιλιάδες προσλήψεις. Μια από τις πρώτες πολιτικές αποφάσεις που έλαβε το 2013 η κυβέρνηση Αναστασιάδη, σύμφωνα με την αναπληρώτρια Γενική Γραμματέα της ΠΕΟ, Σωτηρούλα Χαραλάμπους, ήταν να μετατρέψει πέραν των 2.000 καθηγητών που δίδασκαν στα κρατικά ινστιτούτα επιμόρφωσης, από εργοδοτούμενους σε αυτοεργοδοτούμενους.

Το παράδειγμα του Υπουργείου Παιδείας ακολούθησαν και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, λόγω του ότι δεν μπορούσαν να προχωρήσουν σε προσλήψεις. Πλέον σε όλα τα Υπουργεία προσλαμβάνονται μισθωτοί ως αυτοεργοδοτούμενοι, ενώ την πιο πάνω μέθοδο ακολουθούν και στην τοπική αυτοδιοίκηση και στους ημικρατικούς οργανισμούς.

Η πρακτική αυτή άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, η οποία επεκτείνεται με ραγδαίο ρυθμό και στον ιδιωτικό τομέα.

Συγκεκριμένα, με τη μίσθωση υπηρεσιών ή αγορά υπηρεσιών ένας υπάλληλος είναι υποχρεωμένος με τον πενιχρό μισθό που πληρώνεται, να καταβάλλει από μόνος του τις εισφορές στις κοινωνικές ασφαλίσεις, τόσο τις δικές του όσο και του εργοδότη. Επίσης, στερείται ανεργιακού επιδόματος την περίοδο που παραμένει χωρίς δουλειά γιατί είναι εγγεγραμμένος ως αυτοεργοδοτούμενος, δεν έχει δικαίωμα σε ετήσια άδεια, ενώ η άδεια ασθενείας είναι με υποδεέστερους όρους.

Επίσης, με αυτή τη μέθοδο οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα δεν μετατρέπονται ούτε σε αορίστου χρόνου γιατί το καθεστώς τους είναι αυτοεργοδοτούμενοι.

Ωστόσο, τα εν λόγω άτομα είναι κανονικοί υπάλληλοι αφού εποπτεύονται από τους επικεφαλής των τμημάτων, τους προσφέρονται όλα τα μέσα από τον εργοδότη και δεν λαμβάνουν καμία απόφαση από μόνοι τους για τη μέθοδο και τον τρόπο διεκπεραίωσης της εργασίας.

Το συνδικαλιστικό κίνημα κακίζει τη στάση του Υπουργείου Εργασίας καθότι κλείνει τα μάτια μπροστά σ’ αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες και αποδέχεται απλοί υπάλληλοι να εγγράφονται ως αυτοεργοδοτούμενοι.

Οπως είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξη στο ΚΥΠΕ ο Γ.Γ. της ΠΕΟ, Πάμπης Κυρίτσης, δυστυχώς αυτή η διαδικασία σήμερα γίνεται από τον διευθυντή των Κοινωνικών Ασφαλίσεων με ένα πλαίσιο που είναι κάπως αμφιλεγόμενο και ζοφερό.

ΠΕΟ: Συμβόλαια τακτής προθεσμίας σε πρώην εργαζόμενους…

Στην ΠΕΟ, επεσήμανε η Σ. Χαραλάμπους, φτάνουν πάρα πολλές καταγγελίες ακόμη και στον κατασκευαστικό τομέα, όπου οι εργοδότες προσφέρουν συμβόλαια τακτής προθεσμίας σε πρώην εργαζόμενους με τη μορφή της αυτοεργοδότησης.

Η Ομοσπονδία έθεσε επιτακτικά το θέμα για συζήτηση στην Υπουργό Εργασίας εδώ και ενάμιση χρόνο, χωρίς ωστόσο ανταπόκριση.

Επίσης, η μίσθωση εργασία ήταν ένα από τα βασικά ζητήματα που περιελήφθη στο κοινό υπόμνημα των συντεχνιών ΠΕΟ, ΣΕΚ και ΔΕΟΚ στο οποίο το συνδικαλιστικό κίνημα απαιτούσε νομοθετική ρύθμιση, η οποία να ορίζει ξεκάθαρα και με σαφήνεια τα χαρακτηριστικά που διέπουν τη σχέση εξαρτημένης εργασίας, ώστε να μην οδηγούμαστε σ’ αυτά τα φαινόμενα.

Σύμφωνα με τη Σ. Χαραλάμπους, για την ανάγκη ρύθμισης του θέματος το συνδικαλιστικό κίνημα επικαλέστηκε σχετική σύσταση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, το οποίο περιγράφει ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν ορίζεται μια εργασία ως εξαρτημένη απασχόληση.

Αν και σε μια συνεδρία του Εργατικού Συμβουλευτικού Σώματος η Υπουργός Εργασίας ανέφερε ότι θα εξετάσει το θέμα, «εντούτοις μέχρι σήμερα δεν έχει φέρει ενώπιόν μας κάτι συγκεκριμένο» σημείωσε η Σ. Χαραλάμπους.

Παράλληλα, πρόσθεσε, στην τελευταία συνάντηση με την κα Αιμιλιανίδου που παρουσιάστηκαν τα μέτρα για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, οι συντεχνίες έθεσαν εκ νέου το θέμα.

Παρόλο, είπε, που το συνδικαλιστικό κίνημα εξέφρασε ικανοποίηση γιατί τα μέτρα κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, εντούτοις οι ηγεσίες των συντεχνιών εξέφρασαν και τις έντονες ανησυχίες τους, γιατί, όπως υποδείχθηκε, οι εργοδότες πάντα βρίσκουν παράθυρα ανοικτά για να «γλιστρούν» από τις όποιες νομοθεσίες.

ΣΕΚ: Καλυμμένη παραπλάνηση

Από την πλευρά του ο Γ.Γ. της ΣΕΚ, Ανδρέας Μάτσας, τόνισε ότι η νέα τάση της αγοράς υπηρεσιών που βρίσκεται σε έξαρση είναι μια καλυμμένη παραπλάνηση και πρέπει να κτυπηθεί. Δεν είναι δυνατό, υπογράμμισε, ένας εργαζόμενος που αμείβεται με 500 ή 600 ευρώ να αναγκάζεται να καταβάλλει τις κοινωνικές ασφαλίσεις και να του απομένουν μόνο 350 ευρώ για να επιβιώσει. Το τραγικό, σημείωσε, είναι πως το φαινόμενο δεν το συναντάμε μόνο στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο τομέα. «Το Υπουργείο υποτίθεται ζητά να γίνουν καταγγελίες από πλευράς συντεχνιών προκειμένου να αποδειχθεί ότι είναι κανονική εργασία», πρόσθεσε.

ΔΕΟΚ: Ανησυχητικά τα φαινόμενα

Πολύ ανησυχητικό φαινόμενο χαρακτήρισε και ο Γ.Γ. της ΔΕΟΚ, Διομήδης Διομήδους, τη μορφή δήθεν μίσθωσης υπηρεσιών. Δυστυχώς, τόνισε, άρχισε από την ίδια την κυβέρνηση και επεκτείνεται ραγδαία και στον ιδιωτικό τομέα.

Η κυβέρνηση, σημείωσε, ενώ αναγνωρίζει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, δεν έχει συγκαλέσει σύσκεψη των κοινωνικών εταίρων προκειμένου να συζητηθεί το θέμα, αλλά και να κατατεθούν προτάσεις και εισηγήσεις.

Κατ’ αρχήν, επεσήμανε, χρειάζεται ξεκάθαρη νομική ρύθμιση για το τι είναι μίσθωση υπηρεσιών και σε τι διαφέρει από τη μισθωτή εργασία. Αυτά πρέπει να ξεκαθαρίσουν ως πρώτο ζητούμενο.

Επίσης, το Υπουργείο θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία και με τη συμβολή των συντεχνιών να γίνει εκστρατεία ώστε να σταλεί το μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι η συγκεκαλυμμένη μισθωτή εργασία δεν μπορεί να μετατρέπεται σε μίσθωση υπηρεσιών και να αναγκάζονται οι εργαζόμενοι με πολύ χαμηλά εισοδήματα να καταβάλλουν από μόνοι τους τις εισφορές στις κοινωνικές ασφαλίσεις και να χάνουν άλλα ωφελήματα που δικαιούνται.